Pierwsza w Polsce prezentacja projektu microart 1:10
Wystawa Ukraińskiej Sztuki Współczesnej "My nie marginały"
We wtorek 12.05.br o godzinie 18.30 w Bunkrze Sztuki przy Placu Szczepańskim 3a odbędzie się wykład Aliny Zazymko na temat ukraińskiej sztuki współczesnej lat 1900-2009. Po wykładzie o godzinie 21.00 otwarta zostanie w witrynie Domu Handlowego Jubilat przy Al. Krasińskiego 1-3 pierwsza ukraińska odsłona projektu grupy artystycznej Strupek pod nazwą microart 1:10. Projekt microart 1:10 polega na tworzeniu mikrogalerii, w tym przypadku będzie to miniatura wybranych sal Bunkra Sztuki w skali 1:10. w której umieszczone zostaną miniatury istniejących prac ukraińskich artystów.
„My nie marginały!”
Współczesna Ukraina jest miejscem położonym na styku dwóch światów- byłego radzieckiego i współczesnego zachodniego. Zerwanie związków z przeszłością i wyrzeczenie się ideologii radzieckiej, które miały miejsce na początku lat 90, były raczej formalnością, niż faktem. Część ukraińskiego społeczeństwa mentalnie nadal żyje w zatęchłym świecie USRR i ocenia zjawiska zachodzące we współczesnym świecie opierając się o przestarzały system wartości.
Współczesny młody ukraiński artysta to przenikliwa jednostka, buntownik- intelektualista, mający całkowitą swobodę samorealizacji. Jego dzieło jest protestem przeciwko przestarzałym stereotypom. To protest przeciwko społeczeństwu, które nimi kierowane, spycha artystę na margines, niedoceniając, wręcz pozbawiając wartości jego dzieła.
„My nie marginały” to konstatacja faktu, pozbawiona agresji. Anatoliy Bielov, Olexa Zhyrov-Manzheliy, Dmitrij Ermolow i Zhanna Kadyrova w swoich artystycznych projektach stwarzają świat groteski z którego wyprowadzają wyobrażenia chorego społeczeństwa, pozbawiając ich konsekwentnie racji bytu.
Zhanna Kadyrova w swym foto-projekcie „Poczet przodowników pracy” wciela się w typowe postacie radzieckiej przeszłości, najbardziej cenionych obywateli swego czasu: nauczycielkę młodszych klas, sekretarkę, bibliotekarkę. Ludzi, których za zasługi radziecka władza wysunęła na fikcyjny szczyt piramidy społecznej, fotografie których, wywieszone na tablicach w korytarzach różnych urzędów, wywoływały zazdrość. Dziś straciły na aktualności i stały się jedynie zmorami przeszłości. Są niczym komiczne archaizmy, których czas dawno minął.
Maski, stereotypy burzy człowiek, otwarty na siebie samego i rzeczywistość; buntowniczy, myślący, świeży, nowy. Dmitrij Ermolow w swoim video p.t. „Stereotypy”.
Burzenie stereotypów, przekroczenie granic sztuki jest jedyną możliwością uwolnienia świadomości. Stereotyp nazwany, uświadomiony zamiera, tracąc wpływ. Mur przestarzałych wartości upada, odsłaniając szlak nowych możliwości rozumienia zachodzących zjawisk.
Jednakże naruszając zasady rządzące społeczeństwem, artysta ryzykuje wyrzucenie poza jego nawias. „My nie marginały” to seria grafiki ulicznej autorstwa Anatoliya Bielova. Wykorzystując sylwetki znanych reżyserów, muzyków, artystów, których zepchnięto na społeczny margines akceptacji, Anatoliy Bielov krzyczy na całą ulicę, gdzie usłyszy go maksymalna ilość ludzi, o tym, że ten, kto naruszy spokój społeczeństwa aktem samorealizacji, nie jest „marginałem”!. To nie tylko apel do zaakceptowania sztuki współczesnej, ale i wezwanie do wyjścia z szarej masy indywidualności bez indywidualizmu.
Fotograficzna dokumentacja streetartu wg. projektu Anatoliya Bielova - jest przeciwieństwem obłudnego moralizatorstwa. To prowokacja reakcjonistów, który boją się uczciwości współczesnej sztuki, prowokacja skierowana w stronę samozwańczych cenzorów, którym brak samokrytyki i w pełnej patosu ekstazie prawdziwych świętości polują na czarownice. To protest przeciwko podwójnym standardom i moralności na pokaz.
Olexa Zhyrov-Manzheliy w serii akrylowych prac „Badania obiektu antropocentrycznego” piętnuje wszystkie choroby społeczeństwa, za pomocą ironii. Demaskuje zarówno ich sedno jak i następstwa . Projekt jest próbą prześledzenia rozwoju charakteru człowieka od urodzenia do śmierci, zmian w jego emocjach i w odbiorze rzeczywistości. Artysta mówi: „Rozwój odbywa się paralelnie w dwóch niezależnych od siebie kierunkach ekspresji - symbolach graficznych i w emocjonalnej pełni kolorów. Wszystko rozpoczyna się od białej karty, człowiek rodzi się czystym, wolnym od stereotypów, wszelkich życzeń, pokus i pragnień.” W taki sposób mamy możliwość prześledzenia życiowej drogi nie tylko jednego człowieka, ale i różnice w odbiorze charakterystyczne dla starszych pokoleń. Zresztą, owe różnice są jedną z przyczyn podziału społeczeństwa, który możemy współcześnie zaobserwować na Ukrainie. Skostniałe głowy ludzi których dorastanie przypadło na czasy USRR, są niereformowalne. Nie ma możliwości porozumienia między nimi, a zjawiskowymi, wyrazistymi, niespokojnymi artystami.
Młodzi ukraińscy artyści w proteście przeciw archaicznym zasadom rządzących społeczeństwem nie są „marginałami”. Swoimi pracami wychodzą poza granice rodzimej przestrzeni, głęboko wpisując się w globalny kontekst.
Stereotypy- wieczne. Tak jak potrzeba ich zwalczania.
Kurator wystawy: Alina Zazymko (Tłumaczenie: Katarzyna Smyk)
Anatoliy Bielov, Kijów,
Seria plakatów ulicznych pt. „My nie marginały”, informacja o artyście i innych jego pracach http://lib.eidosfund.org/artists/205
Zhanna Kadyrova, Kijów
Projekt «Poczet przodowników pracy», cykl fotografii ,
informacja o artystce i innych jej pracach http://lib.eidosfund.org/artists/470
Olexa Zhyrov-Manzheliy, Kijów-Lwów
zarny marker
inne prace - http://picasaweb.google.com/olexazhyrov/
Dmitrij Ermolov, Kijów
Video
Organizatorem wydarzenia jest Grupa Strupek wraz z Fundacja Korporacja Ha!art.
Partnerami wydarzenia są: Wydział Kultury i Dziedzictwa Narodowego Miasta Krakowa, Galeria Bunkier Sztuki, Dom Handlowy Jubilat, Katedra Ukrainoznawstwa UJ.
Patronat honorowy nad wydarzeniem objął Konsul Generalny Ukrainy w Krakowie Mykhailo Brodovych.
Projekt zrealizowano przy udziale finansowym Gminy Miejskiej Kraków.
Wydarzenie koloryzują KOLORY.
Patronem medialnym jest portal Cracow-Life.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz