ZAPRASZAMY NA OTWARCIE NOWEGO ZBIORNIKA KULTURY!!
1 kwietnia 2011 r., godz. 22.00, Zbiornik Kultury, ul.Zabłocie 23, Kraków
Młoda kultura potrzebuje przestrzeni. Zanim zdefiniują się hierarchie, zanim usankcjonują się nazwiska, zanim wiadomo będzie, kogo trzeba zobaczyć, gdzie trzeba bywać, o czym trzeba wiedzieć.
Ruch potrzebny jest o krok wcześniej. Potrzebny jest inkubator sztuki, artystyczny hyde park, mrowisko działań. Potrzebna jest platforma pełniąca funkcję tuby ze swobodnym dostępem, dająca szansę wypowiedzi, umożliwiająca autoprezentację.
Dlatego, w odpowiedzi na oczekiwania środowiska artystów, po doświadczeniach zebranych przy współpracy z grupą artystyczną STRUPEK w ramach projektów „K27. Ścienny tygodnik uliczny” oraz „Zbiornik kultury”, MIK powraca do praktyki udostępnienia przestrzeni, którą młodzi artyści i kuratorzy będą mogli wypełnić propozycjami wystaw, spotkań, festiwali. Będą mogli wpisać się w życie kulturalne Krakowa z własną, autonomiczną propozycją. Będą mieli szansę opowiedzieć o tym, co jest dla nich ważne.
Wszystkich zainteresowanych współtworzeniem Zbiornika Kultury prosimy o kontakt z Mateuszem Okońskim, artystą i kuratorem, kierownikiem merytorycznym Zbiornika.
Wracamy na ul. Zabłocie 23, ale zajmujemy nowe miejsce. Wychodzimy z przestrzeni klubu i anektujemy Dział Kremów na drugim piętrze dawnej fabryki Miraculum.
Projekt potrwa co najmniej do 30 czerwca. Chcielibyśmy, żeby funkcjonował jak najdłużej. Liczymy na wsparcie mecenasów i sponsorów.
/Joanna Orlik,
dyrektor Małopolskiego Instytutu Kultury/
POKA POKA
Okoński
Zbiornik Kultury, czyli grafika Karoliny javascript:void(0)Kłos, przedstawiająca
rzeźbę Puryfikacja Mateusza Okońskiego
gości w listopadowym wydaniu POKA POKI.
Klub Fabryka, ul. Zabłocie 23, Kraków
Autor: Zbiornik Kultury
Zbiornik Kultury, czyli grafika Karoliny javascript:void(0)Kłos, przedstawiająca
rzeźbę Puryfikacja Mateusza Okońskiego
gości w listopadowym wydaniu POKA POKI.
Klub Fabryka, ul. Zabłocie 23, Kraków
Autor: Zbiornik Kultury
„Ta świnia, Okoński"
Wojciech Szymański „Ta świnia, Okoński"- Recenzja pracy dyplomowej PURYFIKACJA Mateusza Okońskiego
Praca Mateusza Okońskiego Puryfikacja to symboliczna drzazga wbita w nasze świńskie ciała. Bo Okoński – jak ja – jest świnią, bo Polakiem się urodził. Puryfikacja to akt ofiarny; ofiara złożona z trupa Wandy wrzuconego do Wisły w świńskim przebraniu, któremu ciężar gatunkowy (marmuru) nie pozwala w spokoju odpłynąć w kierunku Mogiły. Drzazga wbita w twoje świńskie ciało i świńskie ciało tego miasta; w jego podbrzusze, miejsce najczulsze.
Na lewo most, na prawo most, a dołem Wisła płynie. Wisła w miejscu, w którym spoczywa marmurowa Wanda Okońskiego, mija dwa miasta: Kazimierz i Podgórze. Najbliższym mostem w okolicy jest łączący dwa brzegi i miasta Most Krakusa, dzisiaj Powstańców Śląskich, którym w 1940 roku przeszła żydowska ludność Kazimierza do nowych mieszkań w Podgórzu. Na lewo getto, na prawo getto, a dołem Wanda płynie.
Wszystko płynie. Wiślana fala obmywająca marmurową świnię, niesie ze sobą odbicie Wawelu i Skałki, dwóch świńskich nekropoli, aby po kilkuset metrach zmieszać się ze świńską krwią wypływającą kanałem odpływowym z rzeźni miejskiej zamienionej w galerię handlową.
W Puryfikacji Okońskiego oczyszczenie odbywa się permanentnie dzięki nurtowi Wisły, a jednocześnie – i paradoksalnie – przez geografię miejsca, jego usytuowanie pomiędzy naznaczonymi brzegami i odcinkami rzeki, nigdy się nie odbywa i nigdy się nie odbędzie. W pracy tej powraca prastara legenda o córce Kraka i ciągle, na nowo się odbywa. Bo w miejscu, gdzie Skamander wiślaną falą połyska wciąż materializuje się Wanda, co nie chciała Żyda. Jest to praca, która w inteligentny i nienachalny, gorzko-ironiczny sposób mówi o sprawach ostatecznych. Ileż w tym site-specific finezji, której brak takim żałosnym próbom, jak przeniesienie Dotleniacza Joanny Rajkowskiej z Warszawy do Krakowa. My – świnie, wszystkie świnie, także tę ostatnio podłożoną świnię, spławimy z nurtem Skamandra do Warszawy.
Wojciech Szymański
Klub Fabryka, ul. Zabłocie 23, Kraków
Praca Mateusza Okońskiego Puryfikacja to symboliczna drzazga wbita w nasze świńskie ciała. Bo Okoński – jak ja – jest świnią, bo Polakiem się urodził. Puryfikacja to akt ofiarny; ofiara złożona z trupa Wandy wrzuconego do Wisły w świńskim przebraniu, któremu ciężar gatunkowy (marmuru) nie pozwala w spokoju odpłynąć w kierunku Mogiły. Drzazga wbita w twoje świńskie ciało i świńskie ciało tego miasta; w jego podbrzusze, miejsce najczulsze.
Na lewo most, na prawo most, a dołem Wisła płynie. Wisła w miejscu, w którym spoczywa marmurowa Wanda Okońskiego, mija dwa miasta: Kazimierz i Podgórze. Najbliższym mostem w okolicy jest łączący dwa brzegi i miasta Most Krakusa, dzisiaj Powstańców Śląskich, którym w 1940 roku przeszła żydowska ludność Kazimierza do nowych mieszkań w Podgórzu. Na lewo getto, na prawo getto, a dołem Wanda płynie.
Wszystko płynie. Wiślana fala obmywająca marmurową świnię, niesie ze sobą odbicie Wawelu i Skałki, dwóch świńskich nekropoli, aby po kilkuset metrach zmieszać się ze świńską krwią wypływającą kanałem odpływowym z rzeźni miejskiej zamienionej w galerię handlową.
W Puryfikacji Okońskiego oczyszczenie odbywa się permanentnie dzięki nurtowi Wisły, a jednocześnie – i paradoksalnie – przez geografię miejsca, jego usytuowanie pomiędzy naznaczonymi brzegami i odcinkami rzeki, nigdy się nie odbywa i nigdy się nie odbędzie. W pracy tej powraca prastara legenda o córce Kraka i ciągle, na nowo się odbywa. Bo w miejscu, gdzie Skamander wiślaną falą połyska wciąż materializuje się Wanda, co nie chciała Żyda. Jest to praca, która w inteligentny i nienachalny, gorzko-ironiczny sposób mówi o sprawach ostatecznych. Ileż w tym site-specific finezji, której brak takim żałosnym próbom, jak przeniesienie Dotleniacza Joanny Rajkowskiej z Warszawy do Krakowa. My – świnie, wszystkie świnie, także tę ostatnio podłożoną świnię, spławimy z nurtem Skamandra do Warszawy.
Wojciech Szymański
Klub Fabryka, ul. Zabłocie 23, Kraków
KINO ZAANGAŻOWANE projekt Krytyki Politycznej
Zbiornik Kultury, „Kino zaangażowane" Krytyki Politycznej.
Informacje na temat pokazów:
Środa 15 września, godz. 19.00
Pokaz filmu „Czerwone brygady"
reżyseria: Gianfranco Pannone
rok: 2008, 78 min.
To film, którego nienawidzi Silvio Berlusconi. Opowieść o początkach Czerwonych Brygad, opowiedziana przez założycieli przy stole pełnym smakowitych kiełbas, serów i domowych win. Wielopokoleniowa historia włoskiej polityki.
///
Czwartek 16 września, godz. 19.00
Pokaz filmu „Bilal"
reżyseria: Sourav Sarangi
rok: 2008, 88 min.
Uboga dzielnica Kalkuty: dwaj chłopcy wychowywani przez niewidomych rodziców.
Kamera wnikliwie podgląda życie tej niezwykłej hinduskiej rodziny. Film nie jest błyszczącą i roztańczoną rzeczywistością z bollywoodzkich produkcji. To prawdziwy obraz Indii, w przeciwieństwie do fabuły Slumdog – milioner z ulicy.
///
Sobota 18 września, godz. 19.00
Pokaz filmu „Deszcz słodyczy"
reżyseria: Hung-i Chen
rok: 2008, 105 min.
„Deszcz słodyczy" to oparte na faktach cztery liryczne opowieści, opowiadające o życiu lesbijek we współczesnym Tajpej. Pierwsza opowieść dotyczy kobiety rezygnującej z miłości na rzecz niepewnej przyjaźni. Druga bohaterka, poszukując swojego ideału, wikła się w romans ze starszą, bogatą kobietą. Kolejna - waha się między małżeństwem a rozstaniem ze swoją prawdziwą miłością. Ostatnia historia opowiada o skomplikowanej sytuacji uczuciowej aktorki i piosenkarki Kareny Lam.
///
Projekt „Kino zaangażowane" realizowany jest przy wsparciu Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.
Klub Fabryka, ul. Zabłocie 23, Kraków
Informacje na temat pokazów:
Środa 15 września, godz. 19.00
Pokaz filmu „Czerwone brygady"
reżyseria: Gianfranco Pannone
rok: 2008, 78 min.
To film, którego nienawidzi Silvio Berlusconi. Opowieść o początkach Czerwonych Brygad, opowiedziana przez założycieli przy stole pełnym smakowitych kiełbas, serów i domowych win. Wielopokoleniowa historia włoskiej polityki.
///
Czwartek 16 września, godz. 19.00
Pokaz filmu „Bilal"
reżyseria: Sourav Sarangi
rok: 2008, 88 min.
Uboga dzielnica Kalkuty: dwaj chłopcy wychowywani przez niewidomych rodziców.
Kamera wnikliwie podgląda życie tej niezwykłej hinduskiej rodziny. Film nie jest błyszczącą i roztańczoną rzeczywistością z bollywoodzkich produkcji. To prawdziwy obraz Indii, w przeciwieństwie do fabuły Slumdog – milioner z ulicy.
///
Sobota 18 września, godz. 19.00
Pokaz filmu „Deszcz słodyczy"
reżyseria: Hung-i Chen
rok: 2008, 105 min.
„Deszcz słodyczy" to oparte na faktach cztery liryczne opowieści, opowiadające o życiu lesbijek we współczesnym Tajpej. Pierwsza opowieść dotyczy kobiety rezygnującej z miłości na rzecz niepewnej przyjaźni. Druga bohaterka, poszukując swojego ideału, wikła się w romans ze starszą, bogatą kobietą. Kolejna - waha się między małżeństwem a rozstaniem ze swoją prawdziwą miłością. Ostatnia historia opowiada o skomplikowanej sytuacji uczuciowej aktorki i piosenkarki Kareny Lam.
///
Projekt „Kino zaangażowane" realizowany jest przy wsparciu Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.
Klub Fabryka, ul. Zabłocie 23, Kraków
Subskrybuj:
Posty (Atom)
